Wybacz mi, Alainie Mabanckou, Autorze Niezwykły, Głosie Najdonośniejszy, tę długą chwilę, której mi trzeba było, żeby docenić „Kielonka”. Nie spodziewałam się tego. Bo choć odebrałam klasyczne, filologiczne wykształcenie i swego czasu na pamięć znałam okrągłe sonety i wielostronicowe traktaty, to ogromnie doceniłam utwory rzucające wyzwanie klasycznym i klasycystycznym przyzwyczajeniom czytelniczym. ​Na przykład „La Disparition” Pereca (powieść napisaną bez użycia litery „e”, najliczniej występującej we francuskim samogłoski) albo „Grę w klasy” Cortázara (czytałam wersję „skaczącą”, a wy?). A tu nagle przed…

Im mniej mam czasu, tym bardziej cieszy mnie czytanie. Czas mi się nad książką nie rozkurcza, wręcz przeciwnie, ale są to chwile nadzwyczaj udane. Mam szczęście do lektur i dobrze trafiam, ostatnio na książki napisane przez autorów związanych z językiem francuskim, ale dalekim od mieszkańców paryskiego Panteonu. Dzisiaj wycieczek odcinek drugi! „Nim odeszła, powierzyła mi gruby, ponad dwustustronicowy zeszyt, który zawierał dziennik i myśli Beja Ahmeda. Czytałem go wielokrotnie. Za każdym razem byłem poruszony i nie wiedziałem, co…

Słyszysz „literatura francuska” i kolano samo ugina się do nabożnej modlitwy, której przypatruje się tysiące wiekowych oczu. Hugo, Balzac, Zola - kanon, świętość, « à lire absolument », w wydaniu kolekcjonerskim i kieszonkowym, na każdej półce, pod każdą strzechą, obok każdego łóżka osoby, która chce mienić się człowiekiem oczytanym i światowym. Literackie podróże znanymi, po wielokroć omówionymi przez specjalistów trasami – kto tego nie lubi? Od czasu do czasu warto jednak skręcić w boczną uliczkę i przejść się szlakiem, którego nie wydeptały jeszcze tłumy turystów, a…